دانلود فایل
سازمان شفافیت بین الملل که مقر آن در برلین قرار دارد در تازه‌ترین گزارش خود، شاخص ادراک فساد برای ۱۷۵ کشور جهان را بررسی کرده است. در این رده بندی، ایران با نمره ۲۷، رتبه ۱۳۷ را کسب کرده است. نمره شاخص ادراک فساد عددی بین ۰ تا ۱۰۰ است که هر چه عدد پایین تری را نشان دهد به معنای فساد بیشتر در آن کشور است.
شاخص ادراک فساد (Corruption Perceptions Index) که با علامت اختصاری (CPI) نشان داده می‌شود، شاخصی است که میزان فساد در هر کشور را نشان می‌دهد و هر ساله توسط سازمان شفافیت بین المللی (Transparency International) برای کشورهای مختلف جهان گزارش می‌شود.
شاخص ادراک فساد حاصل نظر سنجی‌ها و پیمایش‌های گوناگون و یک شاخص ترکیبی است که بر مبنای داده‌هایی در ارتباط با فساد محاسبه می‌شود و توسط آمارگیری از کارآفرینان و کارشناسان برجسته در سازمان‌های مختلف انجام می‌گیرد. در چنین چارچوبی یک جنبش جهانی با نگاهی مشترک که در آن حکومت، کسب و کار، جامعه مدنی و زندگی روزانه مردم عاری از فساد باشد، شکل گرفته است.
در سنجش فساد از شاخصهایی نظیر اختلاس، رشوه‌گیری، خرید و فروش پستهای دولتی، فساد و رشوه در دستگاه‌های دولتی و قضایی، فساد مالی در میان سیاستمداران و ناکارایی در مبارزه علیه مواد مخدر بهره برده شده است.
پیشینه و اهداف سازمان
در سال 1993، چند نفر تصمیم گرفتند که وضعیتی در مقابله با فساد اتخاذ کرده و شفافیت بین‌المللی را ایجاد نمایند. در حال حاضر نمایندگان این موسسه در بیش از یکصد کشور، به قول بوجود آورندگان در حال حاضر این جنبش به گونه‌ای خستگی‌ناپذیر برای تحریک وجدان جمعی جهانی و بوجود آوردن تغییر تلاش می‌کنند. دبیرخانه بین‌المللی این سازمان در برلین قرار دارد.
تلاش در جهت توقف فساد هدف اصلی است که کارهایی در آن راستا شکل گرفته‌است که از جمله شامل:
- ایجاد کنوانسیونهای بین‌المللی ضد فساد
- تعقیب قانونی رهبران فاسد و مصادره ثروتهای نامشروع آنها
- - انتخابات ملی در مقابله با فساد
- شرکتهایی که پاسخگوی رفتارهایشان در میهن و خارج آن هستند.
اما شاخص ادراک فساد بر روی فساد در بخش عمومی (شامل دولت) متمرکز شده است و فساد را در سوء استفاده بخش عمومی و دستگاه‌های دولتی از منافع افراد جامعه تعریف می‌کند.
برخی از کارشناسان و منابع در کشورهای گوناگون گزارشهای این سازمان (سازمان شفافیت بین‌المللی) را چندان قابل استفاده و اعتماد نمی‌دانند و بر این باورند که این گزارشها با جهتگیریهای سیاسی تهیه و منتشر می‌شود. به عنوان مثال به جای رژیم اسراییل در رده بندیهای این سازمان اشاره می‌شود که به رغم فساد گسترده نزد مقامات سطوح بالا و پایین این رژیم، این کشور در جدول سازمان شفافیت بین‌المللی در میان کشورهای دارای فساد کم قرار دارد.
همچنین در سالهای مختلف از جمله در سال 1389، پس از انتشار گزارش این موسسه و قرار دادن افغانستان در رده‌ی دوم فساد در جهان، این موضوع از سوی مقامات دولت کابل رد شد. در آن زمان رییس اداره عالی نظارت بر تطبیق استراتژی مبارزه با فساد اداری در افغانستان اعلام کرد که این گزارش و گزارش اداره مبارزه با جرایم و مواد مخدر سازمان ملل متحد موسوم به آیوا که در اختیار موسسه شفافیت بین‌المللی قرار گرفته است، موثق نیست.
وی گفت: این موسسات، تحقیقات علمی دقیق نکرده‌اند و در گزارشهایشان نیز تناقض وجود دارد.
عثمانی همچنین گزارشهای خبری که مربوط به سطح جهان بوده توسط موسسه بین المللی شفافیت با همکاری نهادهای UNODC و IWA در رابطه با وجود فساد اداری در افغانستان منتشر شده بی اساس خواند.
همچنین پس از انتشار گزارش سال 1391، آقای کرزای رئیس جمهوری وقت افغانستان در واکنش به گزارش مزبور با پذیرش افزایش فساد در کشورش، آمریکا و متحدین آن و جامعه جهانی را مولد آن دانست و تصریح کرد که کانونهای فساد گسترده، قراردادهای خارجی است که حکومت در انعقاد آنها نقشی نداشته و افغانها مولد آنها نیستند ( منابع مختلف افغانی از جمله تارنمای سخن به نشانی WWW.abbaskawsari.com) و منابع خبری آن کشور. ...
ادامه این متن را می توانید دانلود کنید.
کنفدراسیون صنعت ایران