دانلود مقاله
در طول تاریخ، جوامع انسانی با بیماریهای مختلفی دست به گریبان بوده است. این بیماریها انواع و اقسام مختلفی داشته است. بیماریهای عضلانی و استخوانی، بیماریهای قلبی، بیماریهای دستگاه گوارش و ... و سرانجام بیماریهای عفونی.
بیماریهای عفونی در ادوار مختلف در شکلهای متفاوت و گوناگون به انسان هجوم میآورده و گاه باعث کشتن هزاران هزار انسان از کودک و جوان و میانسال و پیر میشده است.
اما در فرایند حملات میکروبی، ویروسی و غیره به انسان حتا در سختترین و مهلکترین شرایط همانند زمانی که بیماریهایی چون طاعون و وبا به جوامع خرد و بزرگ انسانی حمله میکرده، ضمن تلفات بسیار سنگینی که از خود بجای میگذارده که گاه باعث نابودی روستاها و شهرها و مهاجرت باقی مانده گروههای انسانی مورد حمله قرار گرفته میشده، تعدادی از مردمان که طبق برخی برآوردها تا پانزده درصد میرسیده در مقابل همهی بیماریها مقاوم بوده و بلکه از همین رو نسل بشر در طول تاریخ حیاتش تداوم یافته است.
نکته قابل توجه آنکه براساس ضوابط حاکم از سوی آفرینندهی هستی موجودات زنده از انسان تا همهی حیوانات از یک سیستم ایمنی برخوردارند و این سیستم در طول تاریخ حتا در آن زمانها که بشر هیچ اطلاعاتی از آثار مواد گیاهی و به طور کلی غذایی نداشته و هیچ کارخانهی داروسازی و همانند آن وجود نداشته، انسان را در برابر میکربها، ویروسها و باکتریها و غیره با شدت و ضعف محفوظ داشته است.
باید توجه داشت که امروز در دنیای پسا مدرن نیز همچنان این سیستم ایمنی است که وظیفهی دفاع از بدن انسان را در برابر حملات میکروبی و ویروسی و غیره را بر عهده دارد و داروهای گوناگون از داروهای شیمیایی و گیاهان تقویت کننده چون ویتامین c تا داروهایی چون آنتیبیوتیکها که نقشی کشنده در برابر میکروبهای باقی مانده و اثرگذار دارد، همگی در واقع نقششان مکمل و کمک کننده است و آن نیروی دفاعی که باید بدن را در برابر این دشمنان محافظت کند، سیستم ایمنی است. بلکه از همین روست که فارغ از رعایت برخی نکات بهداشتی یا عدم رعایت آن، برخی بدنی بسیار مقاوم در مقابل میکروبها و ویروسهای مهاجم دارند و حداکثر بدنشان در جنگی چند روزه بر دشمن فایق میآید.
یکی از نکات مهم در این نبرد اندازه (حجم) و قدرت دشمن است. یعنی زمانی در یک تماس محدود چند سد عدد میکروب وارد بدن کسی میشود و نیروی دفاعی بدن (سیستم ایمنی) فرد با سرعت در جنگی کوچک بر دشمن غلبه میکند. اما زمانی فردی در یک محیط بسته مانند مترو یا بیمارستان یا رستوران بر اثر برخورد با بیمار یا بیماران در معرض هجوم چند میلیونی میکروب و یا ویروسی قرار میگیرد، لذا نبرد میان دشمن مهاجم با سربازان دفاعی بدن فرد (سیستم ایمنی) به جنگی سخت و بعضا زمانبر تبدیل میشود. در این حالت است که بدن فرد مورد تهاجم قرار گرفته در حالت اضمحلال، شکست و یا نظایر آن قرار میگیرد و نیاز به نیروهای کمکی دارد. بلکه از همین روست که پزشکان میگویند باید مراقبتهایی را برای پیشگیری یا جنگ منجر به پیروزی بعمل آورند که علت عمده و اساسی آن است که فرد در معرض هجوم کمتری از میکروب یا ویروس مهاجم قرار گیرد تا سیستم ایمنی فرد شانس بیشتری در نبرد داشته باشد.
آنچه که به اختصار بیان شد دربارهی همهی دشمنان اعم از ویروس، میکروب و باکتری صدق میکند که از جملهی آنها بیماری جدید و ناشناختهی کروناست.
همان گونه که منابع و مراجع پزشکی در کشورهای گوناگون و به طور کلی در سطح جهان مطرح کردهاند چون این ویروس (کووید 19) چندان شناحته شده نیست لذا خیلی دربارهی آن، عوارض و شیوههای جنگیش نمیدانند. مثلا الان چند روزی مشخص شده که برخلاف اکثر ویروسها این بیماری ظرف حتا کمتر از یک ماه دوباره ممکن است فرد را مبتلا کند یا اینکه معلوم نیست اگر مادری به کرونا مبتلا شود روی جنیناش اثر میگذارد و یا بیخطر میتواند بچهی شیرخوارش را شیر بدهد.
اشیا و فضاهای پرخطر
عادت باعث میشود که واقعیتهایی از چشمان انسان پنهان بماند و یا سهل انگارانه آدمی از آنها عبور کند. این وضعیت دربارهی کرونا نیز مصداق دارد و در شرایط بحرانی امروز باید بدان توجه داشت. برای نمونه در زیر به چند مورد پرخطر باید اشاره کرد:
• نان- در ایران مدتهاست که نان به عنوان چیزی پرخطر مطرح است چرا که پول (اسکناس یا سکه) از آلودهترین اشیاء است و متاسفانه در نانواییهای ایران آن کسی که پول از مشتری میگیرد یا به آنها پول میدهد همان کسی است که نان به آنها میدهد (شاطر) و این در شرایطی چون اپیدمی کرونا یعنی فاجعه و باید برای آن فکری کرد.
• خودپرداز بانکها (ATM)- هر دستگاه ATM در روز محل استفاده صدها و بلکه هزاران مشتری است که عموما با دستهای آلوده دکمههای آن را فشار میدهند و این یعنی فضایی پرخطر برای انتقال هر نوع ویروس و میکروبی و از جمله کرونا. استفاده از دستکش یکبار مصرف و ابزارهای دیگر در این زمینه کمک کننده است.
• اتوبوسها و متروها- فضاهای بستهی کوچک چون اتوبوسها و واگنهای قطارها در زمرهی فضاهای پرخطر و آماده برای انتقال ویروس کروناست. در این فضاها ترجیح آن است که حتما از ماسک استفاده شود، و حتی المقدور از دستکش به ویژه دستکشهای یکبار مصرف برای گرفتن دستگیرهها استفاده کرد.
• فضاهایی مانند بیمارستانها، پادگانها، دانشگاهها، اماکن زیارتی و ... در زمرهی مکانهای پرخطر اعلام شدهاند و لذا در این مکانها احتیاطهای لازم باید بعمل آورد و یا وارد آنها نشد.
• دروغ- یکی از بزرگترین آسیب رسانها، دروغ است. چرا که اعتماد را فرو میریزد و این فروریزی بسیار مخرب است. و در شرایط عکسش بسیار آسیبرسان است.
شما تصور کنید که یک پزشک، یک استاندار یا یک دولتمرد به دروغ بگوید که ما بیماری در میان خود نداریم یا ویروس کرونا یک داستان است. در نتیجه تعداد زیادی از روی اعتماد یا از روی اجبار و شرایط زندگی این گفته را میپذیرند و لذا مراقبتهای لازم را بعمل نمیآورند. نتیجه آنکه بیماری به سرعت و شدت میان مردم رواج مییابد و تعدادی میمیرند و آنها هم که زنده میمانند عامل انتقال به دیگران میشوند.
نسخهی دیگرش فروریزی اعتماد است. هنگامی که رییس یک بیمارستان، یا یک وزیر و یا هر صاحب مقام دیگری مطلبی را راجع به یک بیماری بگوید. مثلا مقام یاد شده تذکراتی دربارهی مراقبتهای پزشکی یا اجتماعی مربوطه بدهد. چون اکثریت مردم آن را دروغ فرض میکنند، لذا تردید بدان مینگرنند. تردیدها تاثیرات ذهنی مخرب داشته و میتواند آثار منفی بر روی سیستم ایمنی فرد بگذارد. این آثار منفی در کنار آثار دیگری است که بر روی جسم افراد خود را نشان میدهد.
پیشگیری
با همهی بیاطلاعیها و نداشتن آگاهی درباره این ویروس یک سری اقدامات پیشگیرانه میتواند اثرگذار باشد که در زیر به برخی از آنها به اختصار اشاره میشود.
• شستن دستها با صابون مایع به طور کامل و با دقت. این کار باعث میشود جلوی هجوم سربازان بیشتر دشمن را بگیرد و در نتیجه در صورت ورود چند سرباز این دشمن بسیار بد و بیرحم، سربازان دفاعی بدن بر آنها فایق آیند و پیروز از معرکه بدرآیند.
• نداشتن تماس فیزیکی و یا بهتر بدنی با دیگران؛ مثلا دست ندادن و نبوسیدن دیگران. بدین ترتیب شانس و احتمال انتقال ویروس حتا در شرایطی که طرف مقابل بیمار نباشد و فقط ناقل باشد، کاهش و حتا به صفر میرسد.
• قرار نگرفتن در فضاهای بسته با تعداد قابل توجه اشخاص مختلف. بلکه از همین روست که توصیه میشود، دانشگاهها، مدارس و همانند آنها تعطیل باشند تا ارتباطات کمی در آن مجموعهها شکل بگیرد.
• زدن ماسک به ویژه زمانی که فرد مبتلا به علایم سرماخوردگی است برای جلوگیری از انتقال احتمالی بیماری به دیگران یک ضرورت است. البته زدن ماسک در فضاهای کوچک و بسته چون اتوبوس و مترو و نیز برای همه لازم بنظر میرسد.
• نوشیدن هر چه بیشتر آب و خوردن مواد غذایی که میتواند به تقویت سیستم ایمنی کمک کند نیز میتواند یاری دهنده باشد.
• اما یکی از مهمترین ابزارها چه در برابر این بیماری و چه در برابر بیمارهای دیگر، داشتن نگاه مثبت و خوشبینانه به زندگی، غلبه بر بیماری و پیروزی بر مشکلات است. امروزه این امر ثابت شده که داشتن نگاه مثبت باعث تقویت سیستم ایمنی و در نتیجه بالا رفتن شانس پیروزی بر کرونا و بدتر از آن است. خوشبین باشید تا پیروز شوید.